Zon

De adviseurs van Linxx helpen medewerkers en werkgevers invulling te geven aan duurzame inzetbaarheid. De komende tijd geven we om beurten een inkijkje in onze persoonlijke ontwikkeling. Ieder jaar maken we een persoonlijk plan. Daarin beantwoorden we de vragen: waar sta ik nu? Waar wil ik naartoe en hoe kom ik daar?  Deze keer: Susan van de Laak.

 

Zaterdagochtend 29 mei. De zon schijnt voor het eerst sinds tijden. Mijn huis is net af na de verbouwing van de keuken en woonkamer. Het huis dat sinds 6 maanden mijn thuis is. Het is de week dat de kinderen niet bij mij zijn. En toch is dit het moment waar ik zo lang naar uitgekeken heb:  de ochtendzon schijnt op de eettafel, ik doe mijn tuindeuren open. Met mijn heerlijke ontbijt op tafel voel ik de zon, hoor ik de vogels en lees ik rustig de krant. Het is precies de reden waarom ik dit huis heb gekocht.

Afgelopen jaar heb ik heel hard gewerkt om tot dit moment te komen. Geprobeerd mijn relatie te  redden, losgelaten toen dat niet meer lukte. Een huis gezocht en gevonden in deze absurde woningmarkt. Verbouwd, verhuisd. Afscheid genomen van het gezinsleven in zijn oorspronkelijke vorm en afscheid genomen van een dierbare vriend. Het harde werk zat ook in de combinatie van mijn vaste baan en mijn parttime zpp-bestaan in deze gekke coronatijd.

In deze wervelwind van het leven heb ik veel geleerd over mezelf. Over mijn kwaliteiten én mijn valkuilen. Zo weet ik dat als ik echt iets wil, het mij ook lukt én dat ik soms over mijn eigen en andermans grenzen heen ga. Ik durf mijn angsten recht in de ogen aan te kijken én heb soms hulp nodig om de angst niet te laten overheersen. Ik ga voor kwaliteit én vind het dan soms moeilijk om een besluit te nemen. Ik heb ondervonden dat ik het ongemak durf aan te gaan én soms duik ik er helemaal voor weg. Het is er allemaal.

Nu alles weer op haar -nieuwe- plek valt, komt er ruimte om te reflecteren en mijn levenslessen te internaliseren. Niet alleen in mijn privéleven, juist ook in mijn werk. Dus dit jaar probeer ik niet te duwen en te trekken om iets te bereiken. Nee, ik geef mezelf de ruimte om open te staan voor alles wat er op mij af komt. In plaats van het allemaal zelf op te willen lossen, ga ik samenwerken met mensen waar ik energie van krijg. Er gewoon te zijn voor mensen en situaties die het nodig hebben. Genieten van wat er is. Het is een uitdagend vooruitzicht. De zon van vanochtend nodigt me er enorm voor uit!

Wil je meer blogs lezen van Susan? Dat kan op haar website.